20 Şubat 2011 Pazar



Biri bana dedi ki : Blemezsin denemeden..yapmadgn atislarin yüzde yüzünü iskalarsin unutma...
Bende diyorum ki,
Bana ilerle demen boşuna aslında bir halka diğerine bağlı , olay orda.
O onu unutamazken , ben itiraf etsem ne değişir.Evet aslında değişir bir şeyler. O da sadece mesafeler. O uzaklaşır benden.Ben yine aynı sevdanın içinde.
Yaşanmışliklar olmadan unutmak en kolayı derler aslında ama onu ne kadar tanrılastrdgna bağlı bence..
Ve şimdiyse sonuç hiç ironik değil. Gayet klasik.
O onu unutamazken , bende onu unutamıyorum.
Ve eğer itiraflar olursa benden ona ,
Acıların en büyüğü de ağır gelir bu bedene mutluluğun en büyüğü de.
Ve büyük ihtimal en büyük acı bekliyor olur beni sonunda.
Nasıl olsa bu şekilde de hiçbir şey varmaz bi sonuca. Kavuşmak şimdilik en muhteşem rüya.
Sana seslenişlerimi yolunu kaybetmiş bir çocuğun anne feryatlarına dönüştürdüm. İşte o zaman gördüm en derin kabusları , o zaman fark ettim ilk defa el ele tutuşan insanları ve o zaman hissettim seni içimde , anne özlemi kadar derin biçimde.


Seni seviyorum.
JosHaylee.

Hiç yorum yok: